Szczecin: "Mąż mojej żony" w Teatrze Polskim. Wystąpią Janicki i Dzieciniak [ZDJĘCIA]

Szczecin: "Mąż mojej żony" w Teatrze Polskim. Wystąpią Janicki i Dzieciniak [ZDJĘCIA]

autor – Miro Gavran
reżyseria – Tomasz Obara
obsada: ADAM DZIECINIAK – Zefik, MICHAŁ JANICKI - Edward
scenografia – zespół
tłumaczenie – Agata Tuszyńska

Mąż mojej żony (Muž moje žene):

Prapremiera tej sztuki odbyła się w Zagrzebiu w 1991 r. Tekst został przetłumaczony z chorwackiego na kilkadziesiąt języków, w tym na: słoweński, słowacki, niemiecki, angielski, japoński i polski, hindi; na świecie odbyło się wiele prapremier (m.in. Moskwa, Los Angeles, Ryga, Tirana). W stolicy Słowenii sztuka została zagrana 270 razy, a przedstawienie obejrzało 110 tysięcy widzów.

Polska prapremiera odbyła się w lutym 2004 r. w Teatrze Ludowym w Krakowie w reż. Tomasza Obary.

W na przełomie czerwca i sierpnia 2013 roku zespół SCENY PONIEDZIAŁEK wraz spektaklem „Mąż mojej żony” zaproszony został do Krakowa na finał Międzynarodowego Festiwalu GAVRANFEST 2013, gdzie na widowni wśród publiczności krakowskiej siedział sam autor Miro Gavran.

Info:

http://www.ludowy.pl/index.php?action=aktualnosci&page=2&news=506

http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/165055.html

O AUTORZE:

Miro Gavran (ur. 1961) – najwybitniejszy współczesny pisarz chorwacki, jeden z najczęściej grywanych współczesnych dramaturgów. Otrzymał kilkanaście nagród literackich i teatralnych, w 1999 roku uznany został za najlepszego dramatopisarza Europy Środkowej i nagrodzony międzynarodową nagrodą „Central European Time”, przyznawaną przez międzynarodowe jury w Budapeszcie. W 2003 roku otrzymał prestiżową EUROPEAN CIRCLE AWARD w dziedzinie kultury. Jego utwory przetłumaczono na wiele języków. Jest też pierwszym chorwackim autorem granym w Stanach Zjednoczonych. Ma swój fan-club, a na Słowacji co roku odbywa się festiwal jego sztuk – GAVRANFEST.

Miro Gavran napisał 19 utworów, w tym kilka powieści dla dorosłych i młodzieży, kilka słuchowisk radiowych i scenariuszy filmowych, ale jego główny dorobek stanowią sztuki teatralne, których opublikował ponad trzydzieści. Największe sukcesy na scenach teatrów na całym świecie odniosły: Noc bogów, Antygona Kreona, Szekspir i Elżbieta, Miłości George’a Washingtona, Pacjent doktora Freuda, Czechow Tołstojowi powiedział „żegnam”, Mąż mojej żony, Śmierć aktora, Zapomnieć Hollywood, Wszystko o kobietach, Wesoły czworokąt, Hotel Babilon, Jak zabić prezydenta. Źródło: http://www.dramatwspolczesny.pl/

REŻYSER:

Tomasz Obara – aktor, reżyser, autor adaptacji. Ukończył Wydział Aktorski PWST im. L. Solskiego w Krakowie (1985 r.). Na tej samej uczelni uzyskał dyplom Wydziału Reżyserii Dramatu (1991 r.). Pracował jako aktor w Teatrze im. Juliusza Słowackiego w Krakowie (1990 – 1991) i Teatrze Bagatela im. Tadeusza Boya-Żeleńskiego Kraków (2000 – 2007) oraz współpracował z innymi wieloma polskimi scenami. Kreował zarówno role szekspirowskie i gogolowskie (np. Seyton w Makbecie, w reż. W. Śmigasiewicza i Horodniczy w Rewizorze w reż. M. Sobocińskiego (Teatr Bagatela w Krakowie), jak i w nieco lżejszym repertuarze (np. w monodramach we własnym pracowaniu i reżyserii Seks, prochy, rock&roll” i Czołem wbijając gwoździe w podłogę E. Bogosiana (Teatr Ludowy Scena pod Ratuszem i Teatr STU w Krakowie).

Jako reżyser podejmował się wystawień zróżnicowanych sztuk: wspomnianego powyżej Bogosiana, jak i Poskromienie złośnicy W. Shakespeare'a, Paragrafu 22 J. Hellera (Teatr w Współczesny Szczecinie 1993, 1994) czy Ich czworo G. Zapolskiej (Teatr im. J. Kochanowskiego w Opolu,1997). Ta ostatnia realizacja pokazywana była na XXII Festiwalu Klasyki Polskiej w Opolu, na którym Tomasz Obara otrzymał wyróżnienie za reżyserię, a nagrodę aktorską dla Joanna Jędrejek za rolę Żony. Natomiast na I Festiwalu Komedii w Tarnowie TALIA 1997 Ich czworo zostało wyróżnione Nagrodą Publiczności.

Co warto pokreślić, prapremierowe przedstawienie „Męża mojej żony” Miro Gavrana, wystawione w Teatrze Ludowym w Krakowie w 2004 r. zostało zaproszone, na IX Ogólnopolski Festiwal Komedii TALIA 2005 w Tarnowie, na którym nagrodzona została reżyseria Tomasza Obary, i dwie role męskie (Andrzej Franczyk, Jacek Strama). Spektakl był również prezentowany na Międzynarodowym Festiwalu Teatralnym Gavranfest (Słowacja, 2005).

Natomiast Wszystko o mężczyznach Miro Gavrana (Teatr Ludowy Scena pod Ratuszem, 2008) pokazywane było na Międzynarodowym Festiwal Teatralnym Gavranfest (Słowacja, 2009) oraz na Festiwalu Komedii TALIA 2009 (Tarnów).

Realizacja Przedstawienie nie Hamleta we wsi Głucha Dolna Ivo Bresana (Teatr Ludowy) uczestniczyła w Festiwalu Sztuki Socrealistycznej w Krakowie (2009), na którym otrzymał Grand Prix za najlepszy spektakl, a nagrodę pozaregulaminową – Kajetan Wolniewicza za rolę Bukarego.

Ostatnia szczecińska realizacja Tomasza Obary reżyserska to komedia „Dziś wieczór arszenik albo komedia z kawą” (Teatr Krypta).

AKYORZY:

Michał Janicki – aktor Teatru Polskiego w Szczecinie, reżyser, jeden z najbardziej rozpoznawalnych artystów w naszym mieście. Ukończył Studio Wokalno-Aktorskie w Teatrze Muzycznym w Gdyni pod dyr. Jerzego Gruzy, gdzie zadebiutował w roku 1988 rolą Bohatera w spektaklu Kartoteka Stanisława Różewicza w reżyserii M. Ząbkowskiej. Związany także z Teatrem Wilema Horzycy w Toruniu, a od roku 1992 z Teatrem Polskim, Teatrem Krypta w Szczecinie oraz Centrum Kultury Teatr w Grudziądzu.

Trudno wymienić wszystkie zróżnicowane role aktorskie i kabaretowe Michała Janickiego, warto wspomnieć, że jest trzykrotnym laureatem s nagrody Bursztynowy Pierścień za role: Harolda Gorringe'a w Czarnej komedii (1995), Onego w Ławeczce Gelmana w Teatrze Polskim w Szczecinie (2000) oraz dla najlepszego aktora teatrów szczecińskich (2008). Jego ostatnie role w Teatrze Polskim to: Alain Reille w Bóg mordu Y. Rezy w reż. M. Gierszała (2011) oraz Misiek, Philip Brent/Szejk w Czego nie widać Michael Fraynforma w reż. A. Zaorskiego (2012).

Obecnie Michał Janicki jest również dyrektorem artystycznym Teatru Kameralnego Szczecińskiego Towarzystwa Przyjaciół Sztuki, w którym reżyseruje i występuje (np. Morderstwo w hotelu S. Bobricka, R. Clarkforma czy Zima pod stołem R. Topora, Po omacku D. Churchilla)

Adam Dzieciniak – absolwent wydziału lalkarskiego we Wrocławiu, PWST w Krakowie. Od 1987 roku związany z Teatrem Polskim w Szczecinie, przedtem ze Słupskim Teatrem Dramatycznym i z Teatrem Dramatycznym w Elblągu, gdzie pełnił także funkcję dyrektora artystycznego (2001-2002).

Jeden z najbardziej rozpoznawalnych aktorów tej sceny, głównie za sprawą ról komediowych, m.in. w przedstawieniach Mayday, Mayday II R. Cooneya w reż. S. Szaciłowskiego, Kolacja dla głupca F. Vebera w reż. A. Kękuś i kabaretach w Czarnym Kocie Rudym – Latający Cyrk Monty Pytona w reż. A. Opatowicza czy Pornografie w reż. J. Józefowicza. Gościnnie grywał też w Teatrze Kameralnym, w Piwnicy przy Krypcie i w Teatrze Krypta. W roku 2005 Adam Dzieciniak nagrodzony został Bursztynowym Pierścieniem (w kategorii – najlepszy aktor) za rolę Marcina Kabata w spektaklu Igraszki z diabłem J. Drdy, w reż. W. Solarza.