Koszalin jest happy? Bo na pewno nie czysty...

To, co możemy zobaczyć przypomina lata komuny, gdy sprzątano przed świętami państwowymi, a mieszkańcy miasta hodowali króliki, kury i świniaki.
Co prawda przydomowe hodowle zniknęły z krajobrazu miejskiego, ale przyzwyczajenie do robienia bałaganu pozostało, wyssane z mlekiem matki.

Wyrzucamy zbędne rzeczy nie martwiąc się o nic: przecież za nas posprzątają.
Bylejakość mamy we krwi, co można zobaczyć dosłownie na każdym kroku...

Zacznijmy od ulicy Kaszubskiej, która miała być deptakiem. Po remoncie odbywały się tam różne imprezy przyciągające koszalinian i turystów - co mamy teraz?
Normalną ulicę z ruchem samochodowym - tego nie miało być, ulica miała być wyłącznie deptakiem. Dawne targowisko, skąd pozbyto się handlarzy, do dnia dzisiejszego stoi puste, strasząc dziurawą nawierzchnią. Teraz jest parkingiem.

Dziesiątki butelek, stare buty itp. możemy zobaczyć przy torach wąskotorówki, wypalona trawa odsłoniła tę skarbnicę wszelkiego śmiecia. Teren przylegający do torów należy prawdopodobnie do Towarzystwa Miłośników Koszalińskiej Wąskotorówki. A więc pora na wielkie sprzątanie szanowni pasjonaci.

Podwórka przy ulicy Modrzejewskiej wyglądają jak po jesiennej podorywce: To WPEC prowadził tamtędy rury centralnego ogrzewania do jednego z budynków.

Idziemy dalej i widzimy pojemniki na śmieci postawione pod oknami jednego z mieszkań. I tutaj mam propozycję dla dyrektora PGK: moim skromnym zdaniem te same pojemniki wystawione od strony ulicy stanowiły by pewnego rodzaju instalację artystyczną, jednocześnie tamując ruch samochodowy.

Pustostan po przychodni lekarskiej Beta, kiedyś mieściła się tam redakcja Głosu Koszalińskiego. Barak powinien zostać rozebrany, no ale u nas prowizorki trzymają się dobrze i jeszcze postoją kilkadziesiąt lat, sławiąc imię ludzi, którzy to dzieło stawiali w okresie socjalizmu.

Czas na wielkie sprzątanie!